บรรพชาครั้งประวัติศาสตร์โลก

ภาพบรรยากาศงานบวชครั้งประวัติศาสตร์โลก วันเสาร์ที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2553 ยังคงเป็นความปลื้มปีติที่ไม่เคยจางหายไปจากใจของพุทธบริษัทสี่ทั่วผืนแผ่นดินไทย ที่ผนึกกำลังร่วมด้วยช่วยกันให้งานครั้งนี้สำเร็จลงได้อย่างงดงาม

แม้มีเพียงครึ่งตัว แต่หัวใจเกินร้อย

กระผมเองอยากบวชมากครับ แต่ก็อาภัพ บวชไม่ได้ กระผมคิดว่าชายไทยทุกคนที่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรงดีต้องบวช ถึงแม้กระผมจะบวชไม่ได้ แต่ก็อยากได้บุญใหญ่ครั้งนี้ด้วยครับ กระผมจึงรีบนำเอาป้ายประชาสัมพันธ์มาติดข้างรถตุ๊กตุ๊กที่ขับอยู่ประจำ โดยทำโครงเองติดเอง แล้วขับไปประชาสัมพันธ์ตามหมู่บ้านและย่านชุมชน ไปแจกแผ่นพับ

ผ่านวันเวลาอันทรงคุณค่า

กองพลทุกรูปต่างมีความปลื้มปีติ ที่ได้ผ่านวันเวลาอันทรงคุณค่า และมีกองพลจำนวนถึง 743 รูป ขอขยายเวลาดำรงอยู่ในเพศสมณะ เพื่อสืบทอดอายุพระพุทธศาสนา ส่วนรูปที่ต้องลาสิกขา ก็มีความตั้งใจทำหน้าที่เป็นกระบอกเสียงสำคัญในการเชิญชวนชายแท้มาบวชในรุ่นพุทธบุตรแสนรูป

The Middle Way รัฐนิวยอร์ก

จากประสบการณ์ทั้งหมด ดิฉันจึงรู้ว่า ไม่ว่าเราจะมีพื้นฐานมาจากศาสนาอะไรก็ตาม ก็อยากให้ลองมาเข้าร่วมโครงการปฏิบัติธรรม เพราะความรู้นี้เป็นความรู้สากล ทุกคนจะได้รับประโยชน์จากการทำสมาธิเช่นเดียวกัน ฉันเชื่อว่าวิธีการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงพระธรรมกายภายในนี้เป็นวิธีที่มี เหตุผล และมีความสำคัญ

The Middle Ways in Seattle

ผมได้พบกับพระอาจารย์ที่วัดพระธรรมกายซีแอตเติ้ล ผมได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการนั่งสมาธิและมาปฏิบัติธรรมโครงการ The Middle Way เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2551 ณ สวนป่าหิมวันต์ จ.เลย ผมประทับใจโครงการเป็นอย่างมาก เพราะการทำสมาธิ ทำให้ผมรู้สึกเหมือนอยู่ในฟองดวงแก้ว รู้สึกอิ่มบุญมากครับ การปฏิบัติธรรมในครั้งนั้น ผมรู้สึกสงบขึ้นและเป็นคนที่มีคุณค่ามากขึ้น

ปฎิบัติธรรมเพื่อค้นหาความสงบภายใน

พระภิกษุสงฆ์กลับสู่โลกปัจจุบันหลังจากไปปฏิบัติธรรมมา 4 ปี

ศาสนาของจักรวาลแห่งอนาคต

นักแสดงเข้าใจถึงพระนิพพานได้จากการแสดงเป็น “พระพุทธเจ้า”

ลูกผู้ชาย บวชได้ ต้องรีบบวช

การบวชพระ คือ คำตอบที่ถูกต้องที่สุด แต่กว่าผมจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีแก่นสาร ก็ได้สร้างรอยแผลอันเหอะหวะไว้ในหัวใจอย่างมหาศาล และเรื่องราวบาดแผลในใจที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ น่าจะเป็นเครื่องเตือนใจ ไม่ให้เกิดแผลใดๆ กับลูกผู้ชายคนอื่นๆ ต่อไปได้บ้าง จึงขออนุญาตนำมาเล่าครับ